martes, 20 de marzo de 2018

Inferno de Dan Brown

Título original: Inferno
Autor: Dan Brown
Saga: Robert Langdon #4/?
Género: Suspense
Editorial: Empúries
Traductor: Esther Roig
Edición: Mayo del 2013
Nº páginas: 640 páginas
Precio: 22,50€

El professor de simbologia Robert Langdon es desperta en un hospital en plena nit, desorientat i adolorit per una ferida al cap. No recorda res de les últimes trenta-sis hores, ni com hi ha arribat, ni l'origen del macabre objecte que els metges descobreixen entre les seves pertinences. El món d'en Langdon de seguida es capgira i ell es troba fugint per Florència amb una noia estoica, la Sienna Brooks, que li salva la vida amb les seves enginyoses maniobres. En Langdon no triga a adonar-se que porta a sobre uns codis preocupants creats per un científic excepcional -un geni amb una obsessió per la fi del món que només és comparable a la seva passió per una de les obres més influents que s'han escrit mai, l'ombrívol càntic de l'Infern del poema èpic la Divina Comèdia.
En una cursa contra rellotge per indrets tan emblemàtics com el Palazzo Vecchio, els jardins Boboli i el Duomo, en Langdon i la Sienna descobreixen una xarxa de passatges ocults i secrets antics, com també un nou i aterridor paradigma científic que s'utilitzarà o bé per millorar enormement la qualitat de vida a la Terra... o bé per destruir-la.


Hace años que leí El Código Da Vinci y Ángeles y Demonios (supongo que ambos rondando la fecha de su publicación). Recuerdo que son libros que disfruté muchísimo, de esos que empiezas a leer y enseguida te atrapan (aunque recuerdo mucho más del primero que del segundo), pero desde entonces Dan Brown cayó en el olvido para mí hasta la publicación de Origen, cuando mi jefa empezó a recomendarme encarecidamente Inferno y me lo prestó por lo que me dispuse a leerlo. Hace unos días descubrí que existe otro libro previo a este titulado El símbolo perdido y del que ni me enteré cuando se publicó y la verdad es que tampoco se de qué va, ¿alguien lo ha leído?

Robert Langdon despierta en un hospital de Florencia con una herida de bala en la cabeza. No recuerda como ha llegado a la ciudad ni lo ocurrido el día anterior, pero antes incluso de plantearse el encontrar respuestas, aparece una mujer dispuesta a matarlo y el profesor deberá salir huyendo junto a Sienna Brooks, una de las doctoras del hospital.
Ya a salvo en el apartamento de Sienna, esta le cuenta que encontró un extraño artefacto en su chaqueta, marcado con el símbolo radioactivo y ¡voilà! Ya tenemos el misterio de turno que le tocará resolver al profesor.

Inferno sigue con la tónica del resto de historias del profesor Langdon: tenemos un misterio misterioso por resolver que en esta ocasión tiene mucho que ver con Dante Alighieri y el poema la Divina Comedia, con pistas esparcidas por Florencia y Venecia; Langdon va acompañado por una chica hermosa e inteligente y, cuando ya creía que en este libro no habría secta, aparecen los transhumanistas.
Este cóctel funciona en gran parte del libro aunque a mi el inicio me resultó muy pesado, me costó muchísimo engancharme a la historia. Empiezo a entender a la gente que opina que los libros de Brown son todos iguales porque, aunque cambia los misterios, las acompañantes e incluso las ciudades que visita, todos siguen el mismo patrón.

Como ya me ocurrió con los anteriores, lo que más me ha gustado es la persecución por las iglesias y museos de Florencia, cuando Langdon nos va desmigajando partes de la historia que, al menos para mí, son desconocidas. Por otro lado, resulta interesante ir dándote cuenta de que los sueños del profesor tienen algo que ver con el "caso" que lo ocupa, por lo que se podría decir que Dan Brown incorpora un elemento sobrenatural bastante bien llevado, con el hombre de la máscara de la peste y el monstruo del cabello argentado. El giro del final tampoco me lo esperaba, por lo que por ahí la novela también gana puntos. 

Es en los personajes cuando a mi me chirría la historia, sobretodo con Sienna de la que no supe que pensar en gran parte del libro. Desde el principio de la historia se da a entender que esta guarda un secreto aunque este pierde la gracia bastante pronto cuando atamos las pocas pistas que nos ha dado el autor incluso antes de que se descubra el pastel. 
Langdon me parece un tipo demasiado confiado a estas alturas, cualquiera pensaría que después de tantos libros de persecuciones y gente que lo busca para matarlo habría aprendido algo, pero él confía en la gente a la primera de cambio.
Con el resto de personajes se juega al despiste (no menciono porque es mejor que los conozcáis vosotros mismos), nunca sabemos quién es el bueno y quién el malo, a parte, yo he tenido momentos en los que he dudado de quién trabajaba para quién. 

Si tuviera que escoger mi parte favorita, sin duda esta sería todo lo que ocurre en la Cisterna Basílica de Estambul, pues es en esta parte cuando la ambientación acompaña a la historia, cuando finalmente nos damos cuenta de la gravedad de lo que está a punto de suceder. Las columnas, la cabeza de Medusa, la oscuridad, todo va creando ese aire de catástrofe que finalmente se adecua a lo que Langdon está intentando evitar: el inicio de una epidemia.


Inferno es un libro entretenido, algo pesado en algunas partes, pero si os gusta el arte y los misterios relacionados con este sin duda lo disfrutaréis. En algún momento leeré Origen e incluso puede que El símbolo perdido, pero con lo pesado que se me ha hecho el inicio de este, creo que esperaré un tiempo.

14 comentarios:

  1. Hola!
    He leído anteriormente los mismos libros que tú de este autor y me gustaron mucho.
    A ver si puedo leer este, tiene buena pinta.
    Un besito :)

    ResponderEliminar
  2. A mí los libros de este autor me parecen entretenidos sin más,es verdad que a veces son poco creíbles y que pueden resultar pesado en alguna parte, pero en general creo que cumplen su función.
    Besos

    ResponderEliminar
  3. Empecé a leer "El código Da Vinci" y lo abandoné y ya no he tenido ganas de volver con el autor. Con este libro, seguro que no.
    Besos.

    ResponderEliminar
  4. ¡Hola!
    Yo con Dan Brown tengo una relación extraña: sus libros me entretienen mucho pero no me acaban de convencer, sobre todo por eso que dices de que Landon es ya tonto, que después de todo lo que le ha pasado y no se entera de que sigue estando en la mira de la conspiración mundial… jajaja.
    Este libro me gustó, pero poco más, la verdad.
    ¡Un beso!

    ResponderEliminar
  5. Hola! A mi me pasó como a ti, leí El Código Da Vinci y Ángeles y Demonios, casi al mismo tiempo porque me los regalaron en un cumpleaños y ya no he vuelto a leer nada más del autor y eso que me gustaron. Pero le perdí la vista y este lo conozco porque me lo dijiste tú cuando te lo dejaron, Origen porque quería leerlo mi padre y el otro que mencionas sé de él ahora que lo has dicho tú, jejeje. Y sí, a mi también me da la sensación de que todas sus historias son iguales cambiando el misterio que pueda haber e igual en otros autores no es algo que me moleste pero en este sí, no entiendo el por qué, será que igual no es mi estilo y no voy a leerlo para comprobarlo, jejeje.
    Por cierto, por si te animas con Origen, a mi padre le gustó pero a mi prima no, no sé yo si te ayudo a decidirte si leerlo o no, pero yo te lo dejo como información :p
    Besos!
    tqq!!

    ResponderEliminar
  6. Para mi en este libro Dan Brown debería haber cortado la serie, me encanta ese final apocalíptico, finalmente ya sabemos lo que nos depara el futuro, y aunque la formula de Brown es la misma a mi me encantó seguir la simbología de cada cosa, yo de lo que Robert no haya dejado de confiar en la gente.. ¿qué te digo? es que yo soy igual..
    Un bes❤

    ResponderEliminar
  7. ¡Hola! Yo leí El código da Vinci hace años y la verdad es que se convirtió en uno de mis librs favoritos pero por algún motivo dejé de leer al autor y la verdad es que en estos momentos no me apetece retomarlo. Igual en otro momento... Un besote :)

    ResponderEliminar
  8. ¡Hola! Yo no creo que me anime con este libro, del autor he leído "El código Da Vinci" y "La conspiración", iba a leer también "La fortaleza digital" pero fue cuando la polémica que hubo sobre la opinión del autor de Sevilla y al final no lo leí, y eso que "La conspiración" me pareció muy entretenido, pero la pila de pendientes mandaba.

    Un beso

    ResponderEliminar
  9. Hola, no he leído nada de este autor aunque espero algún día terminar de animarme :)

    ResponderEliminar
  10. hola,
    yo este lo dejo pasar porque este genero no me va... pero si me animo no tengo problema porque mi madre es muy fan de este autor y no me extrañaria nada que lo tuviese en su casita jjjj
    Gracias por la reseña
    Besotes ♥

    ResponderEliminar
  11. Hola!
    Me pasó algo similar, leí El Código de Da Vinci y Ángeles y Demonios uno detrás del otro, ambas historias me gustaron mucho porque soy bastante curiosa con respecto a todos estos temas y considero que el autor sabe hacer esto muy entretenido. Le perdí la pista hasta que me enteré de la publicación de Inferno y luego de Origen que también fueron publicados como seguidas [o eso me parece a mí], no he tenido la oportunidad de leer ninguno de estos dos libros pero si quiero hacerlo y puedo entender que dicen que mantiene un patrón, no lo dudo, pero aún así estoy interesada en ver que más temas tratará Dan Brown.
    Gracias por la reseña.
    ßƐS❤S

    ResponderEliminar
  12. Nunca he leído al autor, pero por mucho que leo reseñas buenas o veo las películas, no me atraen nada estas tramas para leerlas. Me alegro de que lo disfrutaras :D

    ResponderEliminar
  13. Uy me ando dando ánimos para leerlo . Gracias por la recomendación

    ResponderEliminar
  14. Hola!!!
    No he leído nada de este escritor, pero si he visto las versiones que han hecho de sus libros, y las he disfrutado….tal como dices ese misterio misterioso estaba presente, y me gustó….veo que en este sigue la misma tónica….en algunos momentos lento, pero entretenido…a ver si le hacen tb una adaptación de este
    Un besito
    Otro Romance Más

    ResponderEliminar

Al dejar un comentario estás aceptando la nueva RGPD del blog detallada en http://pajaraslectoras.blogspot.com/p/politica-del-blog.html

Podéis dejarme aquí vuestros comentarios en referencia a mi entrada, me encanta leeros y contrastar opiniones, pero tened en cuenta que los comentarios que incluyan alguna url o spam no serán publicados.
¡Gracias por comentar!