miércoles, 19 de abril de 2017

Harry Potter i la pedra filosofal de J.K. Rowling

Título original:
 Harry Potter and the Philosopher's Stone (1997)
Autora: J.K. Rowling
Saga: Harry Potter #1/7
Género: Fantasía juvenil
Editorial: Empúries
Traductora: 
Edición: 
Nº páginas: 

Harry Potter és orfe i viu en unes condicions infrahumanes a casa d'uns tiets despietats fins al dia que descobreix els seus dots de bruixot i és convidat a estudiar a una escola de màgia i bruixeria. Allà, a més d'aprendre l'ofici, haurà de combatre Voldemort, que encarna les forces del mal, i defensar la joia de l'escola, una pedra filosofal que, segons sembla, n'hi ha més d'un que vol trobar.


Este libro empieza con una situación un tanto curiosa: los magos de todo el mundo están de celebración, el Innombrable ha sido derrotado por un pequeño niño que ha quedado huérfano en el proceso. Así que Albus Dumbledore, director de la escuela de magia de Hogwarts, se dispone a dejar a dicho niño al cuidado de sus tíos, quienes nunca lo han querido.

Tras un salto en el tiempo, nos reencontramos con ese niño, llamado Harry Potter, quien es famoso en el mundo de los magos pero nunca se ha sentido querido en el mundo de los muggle. A su alrededor no hacen más que ocurrir sucesos extraños que él intenta explicarse lo mejor que puede, pero todo cambiará el día que llegue una carta que pondrá a su tío nervioso.

Al contrario que tantas otras personas de mi edad, yo no crecí junto a Harry Potter si no que leí todos los libros del tirón cuando rondaba los 16 años. Quizá por eso es por lo que, a pesar de tener un buen recuerdo de ellos, no siento que fueran unos libros que me cambiaran la vida. Me gustaron y me atraparon muchísimo, tanto que no pude esperar a que el último libro se publicara aquí e intenté leerlo en inglés. Pero del recuerdo que tenía de ellos, no esperaba que esta relectura me cautivara tanto. 

La verdad es que de este libro en concreto solo recordaba el final y poco más y es una lástima ya que esta historia tiene muchas cosas buenas. Aunque este primer libro pueda parecer un poco infantil se que esto cambia a medida que avanza la saga y nuestros protagonistas van creciendo. Pero J.K. Rowling te narra la historia de manera que te atrapa y te da igual todo lo demás.
De entrada Harry enseguida te conquista. Pese a vivir con una familia que le odia y le menosprecia (y a los que estoy segura que vosotras también odiaréis) el sigue siendo optimista y quizá se toma demasiado bien todo lo que se le viene encima. Aunque teniendo en cuenta la vida que ha tenido hasta el momento... tampoco me extraña que piense que lo que está por venir no puede ser peor.

Con algún otro libro he comentado que me gusta cuando vamos conociendo el mundo y todos sus secretos a la vez que el protagonista. Me parece la mejor manera de adentrarnos en la historia sin que nos quedemos a medio camino o con un montón de interrogantes. Esta historia cumple con ello y es de agradecer en cuanto llegamos a Hogwarts y empiezan a incluirse todos esos elementos que irán marcando la historia a partir de ese momento.
Además la autora parece tener un don para ir incluyendo poco a poco detalles y cosas, tejiendo la telaraña que desemboca en ese gran final que seguro que sorprenderá a muchos. Algo que también me ha gustado es que no concentra los sucesos en una semana o en dos si no que va contándote poco a poco, los personajes pasan épocas tranquilas en las que no hay ningún misterio por resolver o sencillamente no hay tiempo para resolverlo.

Solo en este primer libro aparecen muchísimos personajes además del protagonista y su "familia": desde Ron y Hermione quienes irán a todas partes con Harry, hasta Hagrid el guardabosques bonachón, pasando por Albus Dumbledore, Snape, Draco Malfoy, Neville Longbottom, los gemelos Weasley... y podría seguir nombrando y hacer esta reseña interminable así que de momento optaré por dejarlo aquí.

La saga Harry Potter creo que es de esos libros que hay que leer al menos una vez en la vida. Estoy segura que tanto jóvenes como mayores los vais a disfrutar.



23 comentarios:

  1. ¡Holaa! Ohh, qué bonito que los vayas leyendo de nuevo y te vuelvan a cautivar. Ohh, yo los leí hace bien poco y sin dudas que son libros especiales, esa inocencia, y me encanta cómo los personajes van creciendo y la trama se vuelve más compleja *-*
    ¡Beesos! :3

    ResponderEliminar
  2. Hola! Aun has llegado a publicar hoy, jejeje. Bueno ya sabes lo que es para mi Harry Potter, quizá porque en mi caso si fui creciendo con estos libros. La verdad es que la autora crea un mundo que desde el segundo uno es muy difícil salir de él. Y es lo que comentas tú, igual es un poco infantil este primer libro pero conforme los personajes crecen, la historia también lo va haciendo. Y que más voy a decir... pues que lo lea todo el mundo, jejeje.
    Besos!

    tqq

    ResponderEliminar
  3. Hola :D
    Me encantó la reseña!! Soy una de las pocas personas que aún no lee Harry Potter pero voy a hacerlo pronto!! Aunque sigo diciendo eso hace varios años :S
    En fin... muchas gracias por recordarme que tengo que leerlo!
    Y me alegra que lo hayas disfrutado!
    Besitos ^^

    ResponderEliminar
  4. Yo tampoco fui de las que creció junto a la historia de Harry, sino que los leí ya de adulta, estaba ya en la universidad cuando leí el primero y aún así juro que recuerdo cada parte del libro porque los adoré, además de que se ha convertido en tradición familiar que mis libros pasen de mano a mano entre mis chiquis sobrinos cuando ya tienen edad para entenderlos, justo hace un mes el de 10 años lo pidió de nuevo para releerlo y siempre luego lo comentan conmigo. Quizás sea por eso que más cariño le he tomado a esta saga. Para mí es de 10!!!! ¡Te dejo un montón de besos! 💖
    Ode | Sweet & Books

    ResponderEliminar
  5. Me encantan estos libros. Muy de acuerdo con tu opinión XD
    Besos.

    ResponderEliminar
  6. Hola!!
    Yo no me considero potterhead, pero sí crecí con estos libros. Recuerdo perfectamente el día que mi madre me compró este primer libro (yo tendría unos 9 años) y la ilusión que me hizo. Como era de tapa dura y no tenía dibujos para mí era "un libro de mayores" xD
    Un beso ^-^

    ResponderEliminar
  7. Hola!
    Nunca llegué a terminar este libro cuando me lo regalaron en un cumpleaños, me aburría. Lo único que he visto de HP son las películas y sin más, están bien. Será la edad, será que ya sé de qué trata pero esta saga no me llama la atención ni para empezar a leer ahora... Espero que la disfrutes aún así.
    Besotes!

    ResponderEliminar
  8. ¡Holaaa sis guapísima!
    Esta saga es simplemente especial, yo fui leyendo los libros uno a uno conforme se fueron publicando en compañía de mi tía y después veíamos las pelis, nosotras solas mano a mano en el cine, por lo que, a parte de la historia y sus personajes tengo bonitos recuerdos de ellos. Además es una saga que siempre tengo presente, pues aunque los libros solo los leí en su día las películas si que es verdad que las veo más seguido ya que siempre sale algún maratón con algún amigo que no las ha visto y al que se consigue liar jejeje Eso sí, volverla a leer en esta lc está siendo toda una experiencia, volver a recordar todo de nuevo, detalles que creía olvidados y volver a entrar en Hogwarts junto a Harry es genial. Como dices, todo el mundo debería leería leer estos libros al menos una vez en la vida y es que, si bien, pueden ser infantiles, todo el mundo por muy "adultos" que seamos necesitamos un poquito de magia en nuestra vida de vez en cuando.
    Besos!!

    ResponderEliminar
  9. Hola
    Me ha entrado la nostalgia con esta reseña, creo que hasta me recorde siendo peque leyendo los libros :)

    ResponderEliminar
  10. ¡Hola!
    Ay, yo sí que crecí con estos libros, así que imaginarás que para mí son muy pero que muy especiales. Crecer a la par que crecían sus protagonistas fue una experiencia genial que sin duda siempre recordaré con mucho cariño.

    Me alegro un montón de que esta relectura te haya cautivado tanto, incluso más que la primera vez y te haya servido para refrescar detalles. Para mi gusto la saga va mejorando conforme se avanza en la trama así que espero que el resto de lecturas te dejen tan buen sabor de boca como esta.

    ¡Un beso gigante!

    ResponderEliminar
  11. Hola, Harry me encanta pero no me veo leyendo estos libros.

    ResponderEliminar
  12. Hola^^
    A diferencia de muchos no leí estos libros de pequeña :( pero la verdad es que si he visto las peliculas y me gustan bastante y espero ponerme algún día con los libros ^^
    Un beso!

    ResponderEliminar
  13. ¡Hola Lit!
    Ya sabes que adoro Harry Potter, me ha dado mucha rabia no llegar a la lc porque quería releer la saga y jo... Si en julio puedo me pongo las pilas y me leo del tirón los primeros libros xD La verdad es que el pobre Harry con la familia que tiene la lleva clara, yo si fuera él también me tomaría muy bien irme a Hogwarts (bueno, y ahora mismo también, sigo esperando a que llegue mi carta para estudiar allí). Es cierto que este primer libro es un tanto infantil, pero como que dices, a medida que avanza la saga se va tornando más madura, la historia crece a la misma vez que Harry y es una pasada *_* A mí también me gusta que la autora se tome su tiempo para que ocurran cosas, porque hasta en los momentos donde todo esta relativamente tranquilo, se descubren cosas interesantes y hay cosas nuevas que curiosear ^^
    ¡Un beso!

    ResponderEliminar
  14. Hola!!
    Yo también me leí la saga de Harry Potter en catalán! En verdad las pelis, los libros de esta saga siempre han sido en catalán. Y he de decir que me encanta la saga, no soy para nada objetiva.

    Saludos!

    ResponderEliminar
  15. hola Lit
    yo tambien me lei todos los libros seguidos de una sentada, pero yo tenia 36 años y los disfrute muchisimo, tanto que me volvi una Potterica total.. junto a mi hijo mayor que se los leyo desde los siete años a los diez (si, muy precoz jjj) Me gustaría conseguir los libros de ilustraciones pero creo que lo dejo para mas adelante

    besotes

    ResponderEliminar
  16. ¡Hola! Yo tampoco crecí con estos libros, pero aun así se ha convertido en una de mis sagas favoritas. Este lo leí hace más de diez años (luego lo he releído varias veces), aunque realmente no terminé la saga entera hasta hace tres o así.

    Besos!

    ResponderEliminar
  17. Yo también creo que esta saga hay que leerla y, es cierto, los primeros libros tienen un toque más infantil que los últimos. Yo he disfrutado de los mundos de Harry como la que más.
    Un besin

    ResponderEliminar
  18. Hola guapa, soy Eva de La Reina Lectora. Te firmo con el móvil por eso no sale mi usuario. Anda!!estáis leyendo a Harry? Yo nunca he tocado esa saga, no me mates. Creo que a estas alturas ya va a ser difícil porque me han hecho todos los spoilers que te puedas imaginar, pero bueno. Nunca se sabe.

    Abrazos Lit,y muaaakas

    ResponderEliminar
  19. Me encanta Harry, pero leer los libros no me llama.

    ResponderEliminar
  20. ¡Hola!
    Es muy raro leer una reseña de Harry Potter contada como si nadie supiera de qué va la historia, de verdad XD Es como... Sí, raro, no hay otra palabra! Yo tampoco crecí con Harry sino que leí la saga entera en la segunda mitad del año pasado (por eso no me he apuntado a las LC, aunque el banner que habéis hecho es UNA PASADA y con el de El legado maldito sí que me uniré al lado oscuro) y no me gustó tanto como creo que me habría gustado si los hubiera leído a medida que salían. Harry me parece un idiota prepotente, aunque la historia está muy chula.
    ¡Besitos sonámbulos! ★🌙

    ResponderEliminar
  21. Holaaa
    No me considero fan de Harry pero me gustaron mucho tanto los libros como las películas y no me importaría releer los primeros ni volver a ver las segundas.
    Por otro lado recuerdo haber leído este siendo muy pequeña así que me recuerda a mi infancia
    ¡Un beso!

    ResponderEliminar
  22. ¡Hola!
    Pues yo tampoco crecí con estos libros y por esa época tenía otras cosas en la cabeza. Así que lo confieso, no he leído Harry Potter. Ala, ya está. Y con todos los pendientes que tengo no sé si podré hacerle un hueco. Quién sabe.
    Nos leemos. Un abrazo
    Yolanda

    ResponderEliminar
  23. Hola, guapa :)

    Es genial releer esta saga *.* En mi caso, sí que me cambiaron la vida casi, porque los leí muy pequeñita, tendría unos 10 años, y la verdad es que supuso un antes y un después en mi vena lectora jaja :P ains, la nostalgia.
    Estoy de acuerdo contigo: hay que leerlo una vez en la vida (o dos, o tres, o veinte jajaja), seas peque o mayor. ¡Tomad nota, muggles!
    Me alegro que hayas disfrutado de la lectura ^^

    Abrazo,
    M

    ResponderEliminar

Al dejar un comentario estás aceptando la nueva RGPD del blog detallada en http://pajaraslectoras.blogspot.com/p/politica-del-blog.html

Podéis dejarme aquí vuestros comentarios en referencia a mi entrada, me encanta leeros y contrastar opiniones, pero tened en cuenta que los comentarios que incluyan alguna url o spam no serán publicados.
¡Gracias por comentar!