domingo, 21 de mayo de 2017

Harry Potter i la cambra secreta de J.K. Rowling

Título original:
 Harry Potter and Chamber of Secrets (1998)
Autora: J.K. Rowling
Saga: Harry Potter #2/7
Género: Fantasía juvenil
Editorial: Empúries
Traductora: 
Edición: 
Nº páginas: 

El Harry i els seus amics, el Ron i l'Hermione, han de tornar a l'escola de bruixeria per fer el segon curs, però el Harry i el Ron hi arriben just a temps perquè se'ls ha escapat el tren exprés i han hagut d'agafar un cotxe volador. Aviat es troben immersos en les assignatures més esotèriques: Transfiguració, Pociologia, Defensa contra les forces del mal, Encanteris... Aviat el Harry comença a sentir unes veus horribles que ningú no sent i unes pintades sinistres apareixen escrites a les parets, però el misteri no es resoldrà fins que algú descobreixi on és la cambra secreta.


Nos reencontramos con Harry Potter en uno de los peores veranos que ha pasado junto a sus tíos y no solo porque estos le hayan quitado todas sus pertenencias relacionadas con la magia y hayan encerrado a Hedwig en su jaula si no que además, Harry lleva dos largos meses sin saber nada de Ron y Hermione y empieza a preguntarse si realmente son sus amigos... pero cuando cree que su verano ya no puede ir a peor, aparece un extraño dispuesto a evitar que Harry vuelva a Hogwarts después del verano.

Una vez terminado el segundo libro dentro de la lectura conjunta de Folloner@s Club, tengo que decir que recuerdo la historia bastante menos de lo que yo pensaba. Tengo la sensación de que en mi cabeza tenía un batiburrillo con todos los libros y recordaba las cosas más básicas pero si me hubierais preguntado por un libro en concreto habría sido incapaz de separar las siete historias entre si. Teniendo en cuenta que hace más de diez años que los leí y que (ahora viene cuando alguien me mata) creo que solo he visto cada película una sola vez... pues la verdad es que tampoco me extraña. Y de veras lo agradezco porque creo que los estoy disfrutando incluso más que la primera vez y a lo mejor hasta termino por tragarme mis palabras. Ya se verá ^^

Superados los acontecimientos del primer libro (que no fueron pocos) Harry afronta la vuelta a Hogwarts con muchísimas ganas a pesar de que Severus Snape siga siendo el profesor de Pociones y Draco Malfoy siga dispuesto a atormentarlo con cualquier tontería. Pero este curso tampoco será tranquilo, Harry parece ser el único que escucha una siniestra voz y poco después empiezan a sucederse una serie de ataques en la escuela haciendo que todos los ojos se posen sobre nuestro protagonista como si fuera el culpable.

Me gusta como Rowling plantea el misterio que va a marcar cada libro. Lo hace poco a poco, sin pausas pero sin prisas consiguiendo que el lector no se colapse a base de investigaciones por parte de los protagonistas. Rowling introduce pistas a medida que el problema se va haciendo cada vez mayor y los tres amigos se dedican a investigar e intentar resolver los interrogantes que han surgido hasta el momento, mientras siguen asistiendo a sus clases y haciendo sus deberes. Con ese ritmo pausado consigue que la intriga vaya creciendo hasta llegar al final del libro, donde al fin se nos desvela el misterio mientras nosotros asistimos a los acontecimientos con el corazón en un puño.

En este segundo libro se suman tres personajes que me gustaría destacar. El primero es alguien que desquiciará a Harry y al lector en cada aparición: Gilderoy Lockhart, el nuevo profesor de Defensa contra las Artes Oscuras, famoso por los libros que ha escrito y preocupado tan solo por llamar la atención, desde el primer momento se le nota que no soporta que Harry pueda ser más famoso que él. La verdad es que este personaje ha terminado resultándome gracioso y eso porque se le ve el plumero desde el inicio.
La segunda es Ginny Weasley la hermana pequeña de Ron que finalmente tiene la edad suficiente para estudiar en Hogwarts. Ginny pasa bastante desapercibida, en gran parte porque por su enamoramiento de Harry es incapaz de hablar con él o estar cerca de él sin ponerse completamente roja. Ginny destaca entre los Weasley por tímida y callada, comparándola con los gemelos incluso cuesta creer que sean hermanos.
Y por último, en este libro conoceremos a uno de los personajes más entrañables de la saga (aunque yo creía que aún faltaba mucho por conocerlo). Y sí, como ya todos imagináis me refiero a Dobby, el pequeño elfo doméstico que le provocará tantos quebraderos de cabeza a Harry en este libro. Creo que es imposible no encariñarse con este personaje a pesar de que en un principio no tenemos nada claro si sus intenciones son buenas o malas.

Parece algo casi imposible pero si aún hay alguien que no ha leído los libros os animo de verdad a hacerlo. Aunque siempre se dice que los primeros son algo más infantiles (algo que ya no tengo demasiado claro, la verdad) para mi son libros que se disfrutan se tenga la edad que se tenga y estoy segura de que no será la última vez que los relea.

19 comentarios:

  1. Hola! La primera vez que los releí, antes de empezar este, tuve la sensación de que era el que menos me había gustado, pero la verdad es que no es así porque cada vez que lo leo me gusta más y voy descubriendo pequeñas cosas que antes no me había dado cuenta. Además, un libro en el que aparece por primera vez Dobby no puede ser malo, jejeje.
    Solo has visto una vez las películas?? Hay que hacer maratón!! Aunque tú ya has empezado con la primera, jejeje.
    Besos!

    tqq!!

    ResponderEliminar
  2. Me encanta Rowling, es una delicia adentrarse en su mundo mágico :D
    Un beso, nos leemos.

    ResponderEliminar
  3. Hola, bella
    Este lo termine hace dos meses o algo asi, y me gusto maas que el primero, es la primera vez que leo la saga, ahorita me toca empezar el tercero, pero por ahora este me gusto bastante. Gracias por la reseña, y que bueno que los hayas releido.
    besos

    ResponderEliminar
  4. ¡Hola! Ya había comentado y no se que paso... Así que vamos de nuevo Jajajajaja
    Aunque yo hace unos años sólo leí los tres primeros, este es el que menos me gusta. No se, lo siento muy repetitivo en algunas cosas. Pero igual lo disfrute sobretodo porque me paso como a ti, que no lo recordaba mucho. Espero seguir leyendo el resto con ustedes, ya que para mi es como una meta porque siempre que lo intento no salgo del tercero Jajajajaja

    Saludos ❤

    ResponderEliminar
  5. Hola, ese profesor no lo soportaba jejjeje , los libros no los voy a leer pero esta peli me.encanta.

    ResponderEliminar
  6. Hay veces que pienso en volver a leer estos libros y la verdad es que estoy segura que ahora tendría otro punto de vista, pero lo seguiría disfrutando igual. Quizá en algún momento me anime =D

    Un beso ^^

    ResponderEliminar
  7. Hola!! me resistí a leerlos porque pasaba (y paso un poco) de las modas y tooodo el mundo lo leía así que yo iba a contracorriente. Luego me arrepentí por no haberlo hecho antes ejejeje. No creo que sean tan infantiles o al menos no tanto para que los "adultos" no podamos disfrutar con su lectura. Eso si, yo los leería antes de ver las pelis porque en estas hay algunas cosas que se quedan un poco en el aire. Besos!!

    ResponderEliminar
  8. Hola, pues yo soy una de esas que no los ha leido, pero es qeu tampoco me llaman la atención, no creo que a mis casi 30 años pueda disfrutar como se merece de esta historia... no se, igual estoy equivocada pero como tampoco me llaman la atención, de moemnto los dejo pasar.

    Un beso

    ResponderEliminar
  9. Qué decir de hp....me encanta, y este libro por el elfo...me encanta!
    Un beso!

    ResponderEliminar
  10. ¡Hola!
    Me pasó más o menos lo mismo que a ti, con la diferencia de que yo no había leído la saga nunca, solo había visto las pelis, y sí que tenía un lío enorme en la cabeza. Recuerdo que este fue uno de los que más me gustó de toda la saga pero -y fíjate que los leí hace menos de un año- no recuerdo mucho por qué. Algunas somos un desastre con patas, sin más xD
    ¡Besitos sonámbulos! ★🌙

    ResponderEliminar
  11. Nunca he sido fan de Harry Potter (llevo años y años para conseguir terminarlo) pero debo reconocer que al menos para leerlos en inglés son bastante buenos XD

    Un saludito!!

    ResponderEliminar
  12. Hola! Yo la verdad es que me compré estos libros e ingles por una oferta de amazon y nunca los leí (ni en español ni en inglés) ni siquiera se porque me los compré (la fantasia no es lo mio y lo mas probable es que no los lea nunca), tengo esperanzas de leerlos este verano porque tendre mas tiempo, pero a ver que pasa. Un beso

    ~~julietta~~ de el blog: https://unasmaravillasdelibros.blogspot.com.es/

    ResponderEliminar
  13. Hola!
    Me alegra muchísimo que estés disfrutando tanto de esta relectura y que te esté refrescando la memoria, además admiro mucho que se hayan animado a volver a leer esta saga y con sus entradas hacen que se me alborote la nostalgia.
    Espero que sigan disfrutando de la historia.
    Y apoyo la noción de Pilar, debes hacer una maratón de estas películas.
    вєsღs

    ResponderEliminar
  14. No soy muy seguidora de harry potter, lo se me odiaras ahora mismo XD un saludo!!

    Interpretadoras de letras
    Desireé

    ResponderEliminar
  15. Hola!
    Yo también me leí Harry Potter en catalán! La verdad es que se me hace super raro cuando oigo ciertos nombres y tal en castellano porque no los relaciono con los que yo conozco jajaja

    Saludos!

    ResponderEliminar
  16. Holii
    Entrañable se queda corto al lado de Dobby jajaja me encanta ese personaje, es adorable *.*
    Una reseña muy completa, me ha gustado mucho leerte
    ¡un beso!

    ResponderEliminar
  17. Llevo años queriendo leer Harry Potter, en catalán, inglés... (menos en chino) es uno de mis grandes pendientes. Un beso!

    ResponderEliminar
  18. ¡Hola! ¡Qué recuerdos nos traes con esta novela! ¡Hace años que la leímos, pero siempre la recordaremos como algo especial! Nosotras también animamos a los pocos despistad@s que todavía no hayan descubierto el maravilloso mundo de Harry Potter. Un besito.
    Marta y Laura.

    ResponderEliminar
  19. ¡Holaaaaa!
    Yo también hace más de 10 años que leí los libros y aunque sí que he visto las pelis más de una, dos, tres, diez... veces para mí hay cosas en concreto que me están volviendo a sorprender ya que las tenía bastante olvidadas.
    Ahora a partir del tercero es cuando la trama se va poniendo cada vez más oscura y es lo que más mola *-*
    Besos sis guapísima!!!

    ResponderEliminar

Al dejar un comentario estás aceptando la nueva RGPD del blog detallada en http://pajaraslectoras.blogspot.com/p/politica-del-blog.html

Podéis dejarme aquí vuestros comentarios en referencia a mi entrada, me encanta leeros y contrastar opiniones, pero tened en cuenta que los comentarios que incluyan alguna url o spam no serán publicados.
¡Gracias por comentar!